Odstające uszy u dziecka- kiedy operować?

Odstające uszy to jedna z najczęściej występujących wad wrodzonych małżowiny usznej. Występuje bowiem, nawet u 5% ludzi. Według norm medycznych mówimy o niej wówczas, gdy ich odległość od powierzchni czaszki wynosi od 15 do 20 mm. Odstające uszy to defekt przede wszystkim estetyczny. Sama w sobie wada rzadko stanowi przyczynę zaburzeń czynnościowych, wpływających na odbieranie bodźców słuchowych. Jednak uszy o nieprawidłowym ustawieniu w stosunku do czaszki bardzo często są problemem natury psychiczniej- zarówno dla dziecka, jak i rodziców. Ten defekt anatomiczny staje się bowiem powodem wyśmiewania oraz przykrych komentarzy osób trzecich (szczególnie rówieśników). Korekta chirurgiczna odstających uszu, nazywana otoplastyką, jest uznanym standardem postępowania terapeutycznego. Czy operacja ta jest bezpieczna i kiedy należy się na nią zdecydować?

Odstające uszy u dziecka- przyczyny

Najczęstszą przyczyną odstających uszu u dziecka jest brak wykształconej grobelki (wypukłości, za którą małżowina zagina się w kierunku głowy) lub jej wykształcenie w niewystarczającym stopniu. Defekt ten może być uwarunkowany genetycznie, wynikać z przebytych urazów lub ze sposobu ułożenia dziecka w łonie matki.

Uszy mogą odstawać od głowy również w związku z nieprawidłowościami budowy głównie chrzęstnego szkieletu ucha.

Dodatkowo odstawanie uszu może być konsekwencją zmian- zarówno wrodzonych, jak i nabytych- dotyczących kości czaszki. W tym wypadku anomalie budowy obejmować mogą wyrostek sutkowaty kości skroniowej. Struktura ta znajduje się w dolnej części kości skroniowej. W momencie kiedy wyrostek ten nadmiernie wystaje ponad powierzchnię czaszki, małżowina uszna przesuwa się do przodu. Efektem tego jest nadmierne odstawanie uszu.

Inne przyczyny odstających uszu u dziecka to wady anatomiczne, np. ucho filiżankowe- zwinięte, które spowodowane jest obecnością guzka Darwina. Czasami występuje też tzw. ucho Marchiavellego i satyra, ucho zwisające i nieprawidłowości płatka małżowiny usznej.

Odstające uszy występują też w przypadku innych jednostek chorobowych, m.in.: dystrofi miotonicznej, zespołu Downa czy alkoholowego zespołu płodowego.

Odstające uszy u dziecka- kiedy operować?

Istnieją sprzeczne opinie odnośnie najbardziej odpowiedniego wieku, w którym można wykonać korekcję odstających uszy u dziecka. Jednak większość specjalistów uważa, że 6 lat to wiek optymalny. Takie podejście pozwala na korekcję wady przed rozpoczęciem nauki w szkole, a jednocześnie rozwój anatomiczny małżowiny usznej umożliwia bezpieczne przeprowadzenie manipulacji w obrębie struktur małżowiny. Dzięki temu dziecko nie będzie narażone na stres wynikający z braku akceptacji w nowym otoczeniu i w przyszłości może uniknąć problemów z polubieniem swojego wyglądu i nabrania pewności siebie.

Odstające uszy u dziecka- czy to bezpieczne?

Niewątpliwie podjęcie decyzji o wykonaniu plastyki uszu u dziecka jest wyjątkowo trudne dla rodziców. Dlatego też kwestię tę warto przedyskutować ze specjalistą, np. psychologiem i chirurgiem plastycznym. Pozostawienie tej wady bez leczenia będzie wiązało się z narażeniem dziecka na dyskomfort psychiczny, wpływający na długofalowe postrzeganie swojej osoby.

Warto mieć świadomość, że powikłania po takich zabiegach występują rzadko, a nieprzyjemne dolegliwości jak obrzęk i zasinienie ustępują stosunkowo szybko. Ponadto, każdy Pacjent przechodzi szczegółową kwalifikację do zabiegu i zostaje odpowiednio przygotowany, aby zapewnić jak największe bezpieczeństwo i komfort zabiegu. Wszelkie operacje uszu u dzieci przeprowadzane są z zastosowaniem znieczulenia ogólnego. Wynika to z faktu, iż dzieci są z natury mało cierpliwe, co przekłada się na brak współpracy z lekarzem podczas operacji.