Historia plastyki nosa
Historia plastyki nosa pozwala spojrzeć szerzej na zjawisko rosnącej popularności zabiegu operacji tego typu. Wszystkie obawy żyją w naszych ciałach, ale obawy o nasze ciała są dla nas szczególnie pilne. A ponieważ słynne ciała są używane do sprzedaży różnorodnych produktów, mających na celu złagodzenie tych niepokojów, prawie zawsze przyjmują standardy, których nawet celebryci nie mogą utrzymać bez interwencji. Często ma to postać chirurgii plastycznej. Przedstawiamy dzisiaj historię plastyki nosa, która przez stulecia stała się jedną z najczęściej wykonywanych operacji w medycynie estetycznej.
Historia plastyki nosa: początki
Szczególnie kształt nosa nasycony jest założeniami dotyczącymi charakteru i miejsca w społeczeństwie. W ciągu dwóch tysiącleci podejmowano różne wysiłki w celu naprawienia niepożądanych kształtów nosków za pomocą chirurgii plastycznej. W Venus Envy: A History of Plastic Surgery Elizabeth Harken szczegółowo opisuje jedną z pierwszych zarejestrowanych procedur plastyki nosa wykonanych w starożytnych Indiach w VI wieku p.n.e. Płat skóry z policzka pacjenta został przystosowany do uformowania nowego nosa.
Jednak dopiero na epidemii kiły europejskiej pod koniec XVI wieku historia plastyki nosa przyciągnęła wiele uwagi na Zachodzie. Jednym z niefortunnych objawów zaawansowanej kiły jest próchnica tkanek miękkich, która atakuje nos i pozostawia otwartą dziurę na środku twarzy. Takie zniekształcenie niosło piętno społeczne choroby i infekcji, nawet jeśli poszkodowani stracili nos w inny sposób. Zastosowano różne metody odtworzenia nosów. Jedna z najpopularniejszych procedur obejmowała zdjęcie skóry z ramienia pacjenta i przeszczepienie jej do twarzy w celu wykonania nowego nosa (lub czegoś podobnego do tego).
Historia plastyki nosa: kompleksy
Biorąc pod uwagę jego znaczenie na twarzy, nawet zdrowe nosy mogą zawstydzić nosicieli. Pseudonauka z fizjognomii, która przeżyła współczesne odrodzenie w XIX wieku, twierdziła, że kształt nosa może ci powiedzieć o moralnym charakterze danej osoby. Jak wyjaśnia Gabrielle Glaser w „Nosie: profil seksu, piękna i przetrwania”, proste noszenie oznacza wyrafinowanie, podczas gdy jastrząb ma znaczący i sprytny charakter moralny. (Sprawa tego mitu była nie tylko pseudonaukowa, ale także antysemicka).
Dopiero pod koniec XIX wieku historia plastyki nosa zaczęła zdobywać popularność w Ameryce Północnej. Amerykanie, którzy chcą wyleczyć się z niepożądanych społecznie cech, takich jak duże nosy, niezrozumiałe linie szczęki lub wszelkie inne cechy, które nie są zgodne ze współczesnymi ideałami piękna, mogą łatwo znaleźć lekarza, który wyrzeźbiłby ich twarz. Tymi pionierami chirurgii plastycznej byli pacjenci, którzy przeszli pod nóż, aby usunąć rasowe znaczniki. Procedury obejmowały sprawienie, by oczy, usta i nosy wyglądały na mniej obce.
Historia plastyki nosa: współczesne konsekwencje
Na przełomie XX i XX wieku postępy w wojnie – trujące gazy, karabiny snajperskie i działania w okopach – miały nowo odkryte szczęki, usta i nosy żołnierzy. Urazy twarzy skłoniły chirurgów do eksperymentowania z technikami zastępowania utraconych lub uszkodzonych przydatków. Żołnierzom takim jak John Bagot Glubb, który był również uczonym i znanym pisarzem, zaproponowano operację naprawy zniekształceń twarzy.
Historia plastyki nosa pozostawia nam możliwość spojrzenia na dzisiejszy trend zgrabnego i małego noska. Współcześnie wiele osób podejmuje się operacji głównie ze względów estetycznych. Powody mogą być różne: od konieczności rekonstrukcji po wypadku do chęci upodobnienia się do swojego ulubionego celebryty.